Дрозды - Хата бацькоў

У кожнага агеньчык ёсць;
У сэрцы і у вачах;
Праз цемру і туманы скрозь;
Што асвятляе шлях;
У кожнага мястэчка ёсць;
Куды душа імкнецца;
I што б у жыцці не адбылось;
Яно не прадаецца;
Не прадаецца хату бацькоў,;
Куток бацькоўскі не прадаецца...
Куды вяртаюсь я зноў і зноў;
Дзе адчуваю, як сэрца б’ецца...
Двум берегам адной ракі;
Ніколі не сустрэцца,;
Але без іх залье лугі;
Ракі не застанецца;
Так і паміж братоў калі;
Маланка пранясецца;
Суцешыць іх хата бацькоў;
Яна не прадаецца...